Jakie macie doświadczenia z prowadzeniem starszych pacjentów, u których występują objawy otępienne, a jednocześnie stwierdza się obniżony nastrój, napęd itp? Jasne, że depresja może dawać objawy rzekomego otępienia, ale z drugiej strony, spowolnienie i brak napędu mogą być też pierwszym objawem zaburzeń organicznych. Mam wrażenie że u osób starszych często te objawy współistnieją, np częsty wywiad to obniżenie nastroju, napędu po śmierci współmałżonka, a następnie stopniowe pogarszanie się funkcji poznawczych, a badanie neuropsychologiczne wykazuje zarówno obniżony nastrój, jak i zespół otępienny.
Co w takim przypadku z inhibitorami cholinesterazy (teoretycznie mogą one nasilać depresję). A memantyna ? Jak skuteczne są antydepresanty? Jaki jest sens zwiększania ich dawki przy braku efektu?
